تأثیر فعالیت جسمانی منظم به عنوان یک بخش اساسی اصلاح سبک زندگی بر کاهش عوامل خطر قلبی- عروقی

مقدمه: فعالیت جسمانی از دیرهنگام محور اصلی اقدامات مداخله ای در کاهش بار تحمیلی بیماری های قلبی- عروقی بوده است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین فعالیت و عدم فعالیت با عوامل خطر بیماری های قلبی- عروقی در افراد نظامی سالم می باشد. مواد و روش ها: شاخص های تن سنجی، تابلوی لیپید- لیپوپروتئین، فشارخون و قند خون ناشتا در دو گروه فعال (50= n ) و غیر فعال (50= n ) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: افراد دارای فعالیت جسمانی به طور معناداری دارای اندازه های کم تر شاخص های بدنی (به استثنای قد)، سطوح کم تر کلسترول تام، لیپوپروتئین با چگالی کم، تری گلیسیرید، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، عامل خطر (نسبت کلسترول تام / لیپوپروتئین با چگالی بالا)، شاخص آتروژنیک (نسبت لیپوپروتئین با چگالی کم / لیپوپروتئین با چگالی بالا) و سطوح بیش­تر لیپوپروتئین با چگالی بالا بودند. ضرایب همبستگی ساده نشان داد که شاخص توده بدنی و نسبت دور کمر به دور باسن، به­طور معنا داری با فشارخون سیستولیک در گروه غیر فعال ارتباط مثبت و شاخص توده بدنی ارتباط معکوس با لیپوپروتئین با چگالی بالا در هر دو گروه داشت که در گروه غیر فعال از میزان بیش­تری برخوردار بوده و محیط دور کمر ارتباط معکوس با لیپوپروتئین با چگالی بالا در گروه غیرفعال داشت. نتیجه گیری: با کاهش عوامل خطر بروز حوادث قلبی- عروقی و پیشگیری قابل توجه از پیشرفت آن، خواص مفید فعالیت جسمانی برجسته می شود و به تأثیر آن به­عنوان یک اقدام حمایتی برای برخوردار بودن از سبک زندگی سالم تر در جامعه و به­ویژه در میان پرسنل نظامی می توان تأکید و اشاره کرد